Mgła.

Rysy lekko wędkarskie.

Smutne, często samotne, a przy tym jednak pełne nadziei w doścignięciu tak odległego wędkarskiego spokoju, radości, o której i tak szybko zapomnimy wyznaczając sobie nowe cele, ambicje.

Największe sukcesy i porażki osiągamy w samotności. To jest prawdziwe wędkarstwo. To co tkwi w nas.

Ale niestety, niewielu jest wędkarzy którzy potrafią łowić dla siebie, nie udowadniając nikomu na około swojej wartości.

A wędkarskie pikniki integracje, internety, fora ??
Dla mnie to nie wędkarstwo.
A może, mimo 22 lat mam za staro zakorzenione wędkarskie DNA i nie umiem podążać za modą ?
Uzewnętrznianie siebie, pokazywanie siebie nie powinno wiązać się z integracją. Dzieleniem się czymś. Tłumaczeniem.

Wolę być nielubianym i zadziornym szczeniakiem, niż osobom podporządkowującą się wędkarskiemu, internetowemu mainstreamowi.

Zachowajmy nasz wędkarski szczery uśmiech dla osób dla nas wyjątkowych, tych najbliższych.
Przy których po prostu czujemy się dobrze.

Dzisiaj też połapałem, ale jakoś nie chciało mi się pstrykać zdjęć ryb.